بعد از کنوانسیون قانون اساسی در سال ۱۷۸۷ میلادی از بنجامین فرانکلین پرسیده شد که دولت آمریکا از نوع شاهنشاهی خواهد بود یا دموکراسی؟ او در جواب گفت «دموکراسی، اگه بتونید حفظش کنید». دو قرن بعد، در جشن  دانش‌آموختگی ۱۹۸۹ هاروارد، نخست وزیر وقت پاکستان، بی‌نظیر بوتو، اخطار فرانکلین را تکرار کرد و گفت «باید درک کنیم که ... دموکراسی می‌تواند شکننده باشد».

در جشن دانش آموختگی امسال [دانشگاه هاروارد] نیز، نخست وزیر زلاندنو، جاسیندا آردرن، همان صحبت را با زمینه‌ی امروزی تکرار کرد. او گفت وقتی تعریف حقیقت و تخیل وابسته به نظر است و اعتمادِ پشتوانه‌ی دموکراسی در حال فرسایش است، ایمان کور به تاب‌آوری حکومت مردم‌سالارانه کوته‌بینی است.

آردرن گفت: «این حقیقت که یک دموکراسی قوی شامل اعتمادی به نهادها، کارشناسان و دولت است که می‌تواند طی دهه‌ها ایجاد و در چند سال تخریب شود نادیده گرفته می‌شود. فارغ از طول عمر دموکراسی، نتایجِ تبدیلِ حقیقت به تخیل و تخیل به حقیقت نادیده گرفته می‌شود. حقیقتی که در جهان امروز، همه‌روزه در مقابلمان قرار می‌گیرد نادیده گرفته می‌شود».

آردرن بخشی از این معضل را از چشم شبکه‌های اجتماعی، شرکت‌های سازنده‌شان و الگوریتم‌هایی که آن‌ها را به اتاق پژواک بدل می‌کنند می‌بیند.

او گفت: «اینجا نیومدم که بگم شبکه‌های اجتماعی خوبن یا بد. این‌ها ابزار هستند و مثل هر ابزار دیگه‌ای، قوانین حاکم بر اون‌ها و شیوه‌ی برخورد ما با اون‌هاست که حائز اهمیته، منظور شناخت نقشی هست که در پرداخت و شکل‌دهی به فضای مجازی ایفا می‌کنند. این پروسه‌های الگوریتمی به جای ما تصمیم‌گیری می‌کنند که چه چیزی ببینیم و به کدوم سمت هدایت بشیم. در بهترین حالت به این معناست که تجربه کاربر شخصی سازی شده و در بدترین حالتش رادیکالیزه کردن هست.»

آردرن به کشتار ۵۱ نفر در مساجد کرایست‌چرچ نیوزلند در سال ۲۰۱۹ اشاره کرد. تیراندازی به صورت زنده در شبکه‌های اجتماعی پخش شد. کارآگاهان به این نتیجه رسیدند که قاتل در فضای مجازی رادیکالیزه شده بود.

آدردن گفت: «وقت آن رسیده که شرکت‌های شبکه‌های اجتماعی و سایر شرکت‌های مجازی قدرت خود را درک کرده و متناسب با آن رفتار کنند». دولت آردرن پس از این حملات قوانینی برای محدودسازی سلاح‌های نیمه‌خودکار و خشاب‌های پرظرفیت [high-capacity magazine] وضع کرد. آردرن هم‌چنین به مسئولیت شخصی افراد اشاره کرد. شیوه‌ی استفاده‌ی ما از فناوری یک تصمیم شخصی است، همان‌طور که نوع رفتار ما در مقابل کسی‌که با ما اختلاف نظر دارد شخصی است.

آردرن به فارغ التحصیلان گفت: «شیوه‌ی شما در به‌کارگیری اطلاعات، برخورد با تناقضات و برخورد با مباحثات واقعا اهمیت دارد. مشکلاتی که به عنوان یک جامعه پیش رو داریم فقط تشدید می‌شوند. دروغ پراکنی تنها بیشتر خواهد شد. کشش به سمت اطمینان قبیله‌هایمان تقویت خواهد شد. اما در خود می‌بینیم که این اتفاقات به معنای شکست ما نیست.»